Beschikbaarheid van voldoende water nu en in de toekomst is belangrijk vanuit verschillende perspectieven. Het bufferen van water in en langs de Maas kan een bijdrage leveren aan het verminderen van de kwetsbaarheid voor watertekorten. Bijvoorbeeld door grindgaten, oude meanders of plassen in te zetten als waterreservoir: bij hoge afvoeren vullen ze zich om bij laagwater in gezet te worden voor de watervoorziening. Rijkswaterstaat voert momenteel een verkenning uit naar de mogelijkheden. De resultaten worden deze zomer verwacht.
Een eerste beeld
“Het gaat om een preverkenning en het is een van de maatregelen uit het Deltaprogramma Zoetwater”, vertelt Aleksandra Jaskula van Rijkswaterstaat, die samen met collega Norbert Cremers het project leidt. “We brengen in beeld wat de hydraulische mogelijkheden zijn van bestaande waterreservoirs langs de Maas en waar mogelijkheden zijn voor eventuele aanleg van nieuwe reservoirs.” Gekeken wordt naar de hydraulische mogelijkheden en er wordt een globale inschatting gedaan van de effectiviteit en kosten van maatregelen. Eventuele kansrijke locaties worden in een vervolgstudie nader onderzocht.
Uitdagende puzzel
Water bergen in oppervlaktewater is een lastige opgave in Nederland. “In ons land is het vaak lastig om waterdiepte te realiseren. Om een redelijk volume water te kunnen bergen, is daardoor een grote oppervlakte nodig. Maar ruimte is schaars in ons land en bovendien neemt de kans dat water verloren gaat door verdamping of door waterdoorlatende bodems toe bij grotere oppervlakten. Maar omdat we geen kansen willen laten liggen om een bijdrage te leveren aan het oplossen of voorkomen van watertekorten, brengen we nu systematisch de kansen in kaart. Voor kansrijke locaties wordt vanuit Deltaprogramma Zoetwater gezocht naar mogelijke financiering voor pilots en/of inrichting van de gebieden. Uiteraard wordt hierbij ook gekeken naar meekoppelkansen vanuit Integraal Riviermanagement of met andere functies zoals recreatie en natuurontwikkeling.”
Samenhang
“Hoe hoger in het stroomgebied, hoe meer de benedenstroomse functies kunnen profiteren van eventuele maatregelen. Daarom ligt de focus op de plassen tussen de grens met België en Maastricht én langs de Grensmaas”, vertelt Aleksandra. “Maar ook verder benedenstrooms tot aan Venlo of Den Bosch brengen we de mogelijkheden in kaart.” In dit project wordt uitsluitend gezocht naar de locatie in het hoofdwatersysteem, en niet bij regionale wateren. Maar omdat er een directe samenhang is met grondwaterstanden in het aangrenzend gebied, zijn waterschappen en provincies actief bij het project betrokken.
Meer weten of reageren?
Meer informatie over de verkenning is te verkrijgen bij Aleksandra Jaskula van Rijkswaterstaat Zuid Nederland en Norbert Cremers van Rijkswaterstaat Water, Verkeer en Leefomgeving.
